71. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นรูปเทพเจ้าโปรยดอกไม้ เป็นดอกบัวพันกลีบ เพื่อบรรลุความปรารถนาที่จะให้สัตว์โลกมีความสุข
ประโยคนี้ เมื่อต่อกับประโยคก่อน คือหมายถึงผู้ปฏิบัติไม่ยึดในทางใดทางหนึ่ง ปฏิบัติโดยการพิจารณาและมีหิริโอตัปปะ
พระโพธิสัตว์กล่าวว่า มรรรคผลสำเร็จด้วยตนเองสำเร็จด้วยการ พิจารณา ในตลอดวัน จะต้องพิจารณาจิตของตนรักษาไว้ในทุกเหตุปัจจัย ไม่ให้วิตกจิตเกิดขึ้นได้ นานเข้าก็จะสำเร็จผล
72. นอลากินชี พันเคลาเย
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นพระปูรณเถระ อุ้มบาตร ช่วยสัตว์ให้พ้นจากภยันตราย
คำว่า นอลากินชี แปลว่า รักษาไว้ด้วยความเป็นภัทร
คำว่า พันเคลาเย แปลว่า เถระเพ่งโดยอิสระ
ทั้งประโยค หมายความว่า เป็นที่รักของผู้ภัทร พระโพธิสัตว์ จะยื่นอภัยหัตถ์ กำจัดความน่าหวั่นกลัวทั้งหลาย ให้ได้รับความสงบสุขด้วยความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์ จึงปรากฎ เป็นธรรมกายทั่ว สหัสสโลกธาตุ โปรดสัตว์ทั้งหลาย ให้เร่งรีบปฏิบัติธรรม ให้หลุดพ้นจากสรรพภยันตราย สามัญชนมักตกอยู่ในความหวั่นกลัว ถือสิ่งปลอมเป็นของแท้ พระพุทธเจ้าได้สอนให้เราละลักษณะต่าง ๆ อันเป็นความปลอมแปลง เมื่อตัวเราไม่มี กายใจก็จะสบาย ไม่ยากที่จะสำเร็จมหามรรค
73. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นตาลาณีบุตรโพธิสัตว์ ถือผลไม้สดเพื่อโปรดสัตว์ ให้ทานแก่สรรพสัตว์ ปฏิบัติโดยสัจจริงรู้ถึงสภาวะธรรมีความเป็นสูญ
ประโยคนี้ต่อเนื่อง กับประโยคก่อน หมายถึง การปฏิบัติให้ถือเอาสัมมาจิต ความมีสัจเป็นหลัก บรรยายถึง คนเรา ที่ต้องรับความทุกข์ยาก หวั่นกลัวนั้น มีที่มาจาก ความคิดไม่สะอาดบริสุทธิ์ จึงได้เกิดความหวั่นกลัวไม่สงบ เพราะพื้นฐาน การปฏิบัติธรรม สำเร็จด้วยความคิดสำนึก แต่ชาวโลก ไม่เข้าถึงสภาวะดั้งเดิมและไปสู่ทางที่ผิดเป็นที่น่าสงสารมาก
74. มอพอลีเซ็งกิตลาเย
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นสมาธิฌานโพธิสัตว์ นั่งขัดสมาธิจักร ถือรัตนโคมไฟ ส่องแสงไปทั่วธรรมโลกธาตุ
คำว่า มอพอลีเซ็ง มีความหมายว่า มหาวีระกล้าหาญ
คำว่า กิตลาเย หมายถึง สภาวะเดิม
ทั้งประโยค หมายถึง คุณธรรม สำเร็จด้วยธรรมภาวะเมตตา ฉะนั้น จิตตั้งอยู่ทางร้ายก็ไม่มีทางสำเร็จในสัมมาสัมโพธิ
ประโยคนี้ เป็นคาถามาร กล่าวถึง พระโพธิสัตว์ด้วยความ มหาเมตตากรุณา ปรากฎเป็นพันกร พันเนตร ส่องทั่วธรรมธาตุ เราต้องพึ่งพิงการนำของพระพุทธเจ้า ไม่เกิดความหวั่นไหวทางจิตกายไม่เคลื่อนสะเทือน เมื่อประสบวิสัยดีหรือร้าย ก็สามารถเป็นอยู่ได้ด้วยความสบาย
75. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นพระมหากัสสปเถระ มือซ้ายถือลูกประคำ มือขวาถือไม้เท้า แนะนำสรรพสัตว์ปฏิบัติธรรม
ประโยคนี้ สรุปความตอนต้นเป็นการรวมความทั้งหมดของมหากรุณาธารณีนี้ และก็เป็นความเมตตากรุณาของพระโพธิสัตว์โปรดสัตว์เหล่ากำเนิด 4 ใน คติ 6 ทั้งหมด ให้ต่างได้ รับกุศลประโยชน์
76. นำมอห่อลาตันนอตอลาเหย่เย
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นอากาศครรภ์โพธิสัตว์ ถือดอกไม้นั่งบนอาสน์หินให้สัตว์โลก มั่นคงในศรัทธา วิริยะกล้าหาญ โพธิสัตว์ ได้ย้ำถึงผู้ที่สวดท่องมนตร์นี้ ต้องพยายามควบคุมกายใจ ไม่ให้ปล่อยเที่ยวไปตามเรื่อง และนำเอาฌานสมาธิ เพ่งคิดการเกิดการดับ พิจารณาบุคคลที่ถือพระพุทธเป็นสรณะ แต่ไม่ยอมเพ่ง ตถาธรรม เพียงแต่กินเจ ระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่น่าสงสารมาก ความประสงค์ ที่พระโพธิสัตว์ ได้ย้ำถึงมนตร์นี้อีกก็เพื่อให้แจ้งว่า การปฏิบัติมีทางที่ไปได้โดยเร็ว คนเราจงอย่าเสียโอกาส ต้องตั้งใจปฏิบัติโดยเร็ว
77. นำมอ ออหลี่เย
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นสมันตภัทรโพธิสัตว์นั่งขัดสมาธิบนคันธหัสดร์ร้อยรัตนะ ให้สรรพสัตว์บรรลุการปฏิบัติธรรมโดยสมบูรณ์
ทั้งประโยค เป็นการนมัสการท่านอริยะ และก็กล่าวย้ำถึงการปฏิบัติธรรม ต้องละความเป็นตัวตนของเรา จึงสามารถ ไม่ให้เกิดความคิดนึกได้
ประโยคนี้ เป็นการย้ำให้เร่งรีบสวดท่องธารณี มีความตื่นตัวโดยเร็ว แก้ความผิดแล้วตั้งต้นใหม่ เสาะแสวงหาพระธรรมรักษาโรคทางจิต กวาดล้างความหลงผิด ถ้าสามารถระลึกถึงพระธรรมอยู่เรื่อย ไม่ละไม่ว่าในกริยาใด ๆ เสมอต้นเสมอปลายกระทั่งบรรลุในความไม่มีตัวตน ความคิดนึกไม่เกิดความเข้าถึงธรรมะก็จะมีหวังแน่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น