บทสรรเสริญ

วันอังคารที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2553

พระโพธิสัตว์กวนอิม 61-65

เจ้าแม่กวนอิม 0061

61. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นจัณทาลเถระ หาบงอบฟางถือสัทอรรถธรรมอสังสกฤต โปรดสัตว์ทั้งหลาย นี่คือธารณีความเมตตาของพระโพธิสัตว์ ตักเตือนผู้ที่บรรลุหินยานผล
ให้รีบกลับตัว อย่ายึดในทัศนตน แล้วแสวงหามหายานอันสำเร็จพุทธผลควรจะเข้าใจว่า พระพุทธเจ้า ประสูติมาด้วยเหตุปัจจัยอันยิ่งใหญ่ไม่ถือเอา หินยานมาโปรดสัตว์ โลก เราจะต้องตื่นตัว แสวงหาการบรรลุธรรมทางมหายานดีกว่า

เจ้าแม่กวนอิม 0062

62. มอลานอลา
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นรัตนมุทรราชโพธิสัตว์ มือถือขวานทองคำทอสอบจิตและการกระทำของสัตว์โลก
คำว่า มอลา เป็นมโนรส
คำว่า นอลา เป็น อนุตตร
ทั้งประโยคนี้ หมายความว่า ไม่ว่าเทพเจ้าเบื้องบนสวรรค์และที่ผืนแผ่นดินสรรพสัตว์ที่ปฏิบัติธรรมอันใหญ่ยิ่งนี้ ล้วนจะได้พุทธธาตุอันเป็นวชิรมโนรส มั่นคงแข็งกล้าไม่มีความเสื่อมโทรม

เจ้าแม่กวนอิม 0063

63. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นเกาซีลาเถระ สวมรองเท้า หญ้าอ้อเดินอยู่บนคลื่นน้ำ เปล่งเสียงดังคลื่นทะเล เพื่อเตือนให้โปรดสัตว์
ประโยคนี้ เป็นคาถาที่พระโพธิสัตว์ขอให้ คนเราปฏิบัติธรรม เปิดเผยอรรถลึกซึ้งของมหามรรคนี้ มหามรรคไม่มีอะไรมากมายเพียงแต่รู้เอาเอง ไม่ต้องไปแสวงหาจากที่อื่น วิธีปฏิบัติเพียงแต่ส่องแสงย้อนกลับ เพื่อมุ่งถึงสภาวะเดิมของตนเท่านั้น ขอให้ผู้ปฏิบัติศึกษาธรรมโดยจริงใจ มีความมานะ ทำอย่างจริงจัง สืบหน้าไปอย่างกล้าหาญ ส่วนการทำประโยชน์แก่คนอื่นอันเป็นกุศลกรรมยิ่งต้องกระทำโดยความพยายาม

เจ้าแม่กวนอิม 0064

64. สิดลาเซ็ง ออหมกเคเย
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นเภสัชราชโพธิสัตว์ ถือสมุนไพรรักษาโรคให้สัตว์โลก
ประโยคนี้ เป็นคาถานี้เป็นการแสดงความรักแก่หมู่ชนสงสารสัตว์โลก ต้องทุกข์ทรมาน ฉะนั้น จึงปรากฏเป็นเภสัชราช โพธิสัตว์ รักษาโรคต่าง ๆ เพื่อให้สรรพสัตว์มีความสุขสบาย คนเรามีโรคเพราะความหลงผิดคิดผิด ความคิดเกิดขึ้น ก็คือเวลาที่โรคเกิดขึ้น ฉะนั้น หมอที่ดีรักษาโรคทางกาย เหมือนกับท่านอริยะรักษาโรคทางจิต สอนให้คนเราลดกิเลส พระพุทธเจ้าสอนให้เราเพ่งจิต เมื่อรู้ว่าจิตเรานี้เป็นสิ่งที่หาให้พบไม่ได้ โรคทางจิตก็จะหายไป

เจ้าแม่กวนอิม 0065

65. ซอผ่อฮอ
นี่คือพระโพธิสัตว์ ปรากฎเป็นสมบูรณ์โพธิสัตว์ สวมเสื้อแดงมือทำเป็นมุทร ด้วยจิตอันสมบูรณ์ อำนวยความสุขแก่สัตว์โลก คาถานี้ ติดต่อกับประโยคก่อน หมายถึง คนเรามีโรคทางจิตเป็นภัย มีธรรมเท่านั้นที่จะรักษาได้ เป็นคำกล่าวถึงสาเหตุ ที่มนุษย์มีโรคมากนั้น ล้วนเกิดจากอวิชากรรม คือ อารมณ์ต่าง ๆ และความโลภเป็นมูลรากของโรค เมื่อกระทบกับภายนอกก็เกิดเป็นความเจ็บปวดทันที แล้วกลายเป็นโรคที่รักษาไม่ได้ ฉะนั้น จึงนำมหาธรรมมรรคนี้ มาโปรดโลกด้วยความเมตตากรุณา ขอให้ชาวโลกปล่อยวางรูปกายภายนอก เริ่มลงมือปฏิบัติธรรม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น